Czym jest dusza i jak zrozumieć jej nurty? Czy jest jednością, czy wieloma warstwami? Czy to „ja", które towarzyszy nam na każdym kroku, jest jej częścią, czy może jest odrębnym aspektem naszego jestestwa? Czy i w jakim stopniu możemy ją podzielić na świadomą lub nieświadomą? Jak przedstawić jej obraz, by ukazać jej złożoność?
Czy stwierdzenie, że jest to sieć drgań i wibracji, oddaje jej charakter? W pewnym sensie każdy impuls świadomości, który nam towarzyszy, odbija się od tego, co nieświadome, tworząc struktury, które łączą się w całość, wypełniając przestrzeń wokół nas. Jak odnaleźć siebie w tej głębi, w tej nieskończonej sieci połączeń? Czy droga do oświecenia prowadzi przez zrozumienie i poznanie tej pulsującej całości? Doświadczanie życia w jego najautentyczniejszej formie może nakierować nas ku odkryciu – abyśmy, znajdując siebie, odnaleźli odpowiedzi na pytania, które nosi w sobie nasze istnienie.
Być może dusza nie pozwala się schwytać w sieci pojęć, lecz objawia się jedynie w momentach najgłębszej ciszy, gdy pozwalamy zatrzymać się w biegu codzienności. W tej przestrzeni między oddechami, między myślami, między zupełną pustką – tam, gdzie wszelkie troski przestają mieć znaczenie – dusza ukazuje swoje oblicze. Nie jako odpowiedź, lecz jako pytanie, które prowadzi nas coraz głębiej w tajemnicę naszego własnego bytu.
0 komentarze:
Prześlij komentarz